أربعة - ديوان دائرة العشق

أربعــــة

بلسان ما بيتكلمش
بقلب ما بينهزمش
بروح ما بتنتحرش
ح اتكلم
ولو بصوت ما بينسمعش
وسفينتى
ح تشق بحورك
ولو كانت ما بتعومش
وشمسى
ح تنور فى سماك
ولو حتى ماظهرتش
وكلمتى
ح تتسمع
ولو ما إتقالتش
بلسان ما بيتكلمش
.....
فى لحظة
ياريتها ماجتش
طرحت ورود الصبر
براعم حب
ما بتموتش
وطيورى غنت
وقالت ..
أنا ما بخونش
يبقى انت ليه
ليه تخون
وما تصدقش
دا القمر عايش
من هبات الشمس
وأنا حبك زادى
وما بنكرش
والا عشان كلامى
بلسان ما بيتكلمش
.....
فرحت بحبى
وعلى سرى ما بقتش
عرفت ورق الشجر
وغنيت لكل عاشق
على عشقك ما تخافش
الحب حقيقة
أحلامه بريئه
والطهارة عمرها
ما تندس
وعلى إيمانك بحبك
ما تندمش
وإتكلم ولو ..
بلسان ما بيتكلمش
.....

لكن كرهنى زمانى
ورفض الفرح أحضانى
وقال .. ما تستهلش
طب فين حقى
فين نصيبى
فى الفرح .. فى الحب
رد وقال : مالكش
زمانى ده .. كان إنت
حرمتينى
بكيتى عيونى
ولكن مادمعتش
ومش
.....
وبقت رابع
للسان ما بيتكلمش
لقلب ما بينهزمش
ولروح ما بتنتحرش
وعيون بكت .. ولادمعتش